احکام ما

17 روز تا عید غدیر
غدیر در قرآن
الیوم کملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا . ( مائده : .3 )
روز غدیر خم دین شما را به حد کمال رساندم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را بعنوان دین براى شما پسندیدم

#اعمال_عید_غدیر
💎صلوات فرستادن
🕌 شکرگزاری
🚿 غسل کردن
👕 پوشیدن لباس پاکیزه
🌺عطر زدن
💗شادی کردن و جشن گرفتن
🎁 نیکی و احسان و هدیه دادن
🍚 اطعام مؤمنین
🔹 دید و بازدید
😊 تبسم و مصافحه کردن
💠 تبریک و تهنیت گفتن
💞 دلجویی و مهرورزی متقابل
🤝 پیمان اخوت
🍨روزه گرفتن و افطارى دادن
💳 صدقه دادن
🕌 زیارت امام علی (ع)
🕋 خواندن نماز عید غدیر
🤲 خواندن دعای ندبه
💐 هنگام دیدار مومنین بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ

#نماز_عید قبل از ظهر خوانده می‌شود و دو رکعت است در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه سوره توحید، ده مرتبه آية الكرسى و ده مرتبه سوره قدر خوانده ‌شود، این نماز در نزدیکی ظهر خوانده می‌شود بعد از اين نماز اين دعا را بخواند رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً

💞#عقد_اخوت عهدی است كه مومنین در عید غدیر خم با یکدیگر می‌بندند که بعد از آن نسبت به هم این امور را رعایت کنند: 1. برای یکدیگر دعا کنند 2.دید و بازدید رفتن 3.در آخرت یکدیگر را شفاعت كنند.

#کیفیت_عقد_اخوت:
💠دست راست خود را در دست راست برادر مؤمن خود بگذارد و بگوید: وَاخَیتُكَ فِیاللَّهِ وَ صَافَیتُكَ فِیاللَّهِ وَ صَافَحْتُكَ فِیاللَّهِ وَ عَاهَدْتُ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ وَ كُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیاءَهُ وَ الْأَئِمَّةَ الْمَعْصُومِینَ عَلَیهِمُ السَّلَامُ عَلَى أَنِّیإِنْ كُنْتُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ الشَّفَاعَةِ وَ أُذِنَ لِیبِأَنْ أَدْخُلَ الْجَنَّةَ لَا أَدْخُلُهَا إِلَّا وَ أَنْتَ مَعِی آنگاه برادر مؤمن بگوید: قَبِلْتُ‏ و ادامه دهد: أَسْقَطْتُ عَنْكَ جَمِیعَ حُقُوقِ الْأُخُوَّةِ مَا خَلَا الشَّفَاعَةَ وَ الدُّعَاءَ وَ الزِّیارَة

#عقد_فارسی میتوان عقد اخوت را به فارسی اینگونه بخواند: عهد می‎بندم در حق شما دعا و زیارت و شفاعت را.

#منحصر_به_عید_غدیر عقد اخوت مربوط به عید غدیر است ولی در ایام دیگر به امید ثواب مانعی ندارد.

#عاقد، عقد اخوت را میتوان خود افراد بخوانند و لازم نیست عاقد بخواند.

#باطل_کردن، عقد اخوت یك عقد اخلاقی و مستحبی است و مثل عقد ازدواج نیست كه نیاز به صیغه طلاق برای فسخ داشته باشد.

#عقد_اخوت_و_محرمیت، عقد اخوت دو فرد باعث محرمیت یا حرمت ازدواج نمی‌شود.

#عقد_اخوت_خانمها زنان نیز مى‏ توانند به امید رسیدن به ثواب عقد اخوّت را میان خود جاری کنند.

#عقد_اخوت_با_نامحرم، زن و مرد نامحرم نمی‌توانند با هم عقد اخوت ببندد.

#تعداد_نفرات محدودیتی در تعدد اخوت‌ها وجود ندارد و یك نفر می‌تواند با چند نفر عهد اخوت ببندد.

#مدت_عقد_اخوت تا آخر عمر و قسمت شفاعت آن مخصوص قیامت است.

#عقد_اخوت_با_شهداء، می‌توان با شهداء عهد کرد که هنگام خواندن دعا و رفت و آمد با مومنین ایشان را هم در این اعمال شریک کند و از ایشان طلب کند که در قیامت او را مورد شفاعت قرار دهند.

#چند_بار_خواندن عقد اخوت با یك نفر مشكلی ندارد.

📚 توضیح المسائل مراجع م 2368، 2369 و 2728؛ آقا، اجوبه، س 1464و1465

راویان حدیث غدیر از صحابه

پرسش : از صحابه پیامبر(صلى الله علیه وآله) چه کسانی حدیث غدیر را نقل کرده اند؟

پاسخ اجمالی:

پاسخ تفصیلی: علاّمه امینى(رحمه الله) در الغدیر(1) پس از جمع آورى اسامى 110 تن از بزرگان صحابه که حدیث غدیر را روایت نموده اند، مى فرماید(2): به اقتضاى طبیعت حال، تعداد این راویان باید چندین برابر باشد؛ زیرا اصحابى که این حدیث را شنیده و حفظ کرده اند، بیش از صد هزار نفر بوده اند. و طبیعتاً هنگام بازگشت از سفر براى دیگران هم بازگو کرده اند، چون عادت هر مسافرى نقل وقایع عجیبى است که در سفر شاهد آنها بوده است. و ما از باب اختصار، به ذکر 25 مورد از مواردى که مؤلّف نام برده، اکتفا مى کنیم(3):
1 ـ ابو هریره دوسى، متوفّاى (57 ـ 59 هـ ق).(4)
2 ـ اسماء بنت عُمیس خَثْعَمیّه. ابن عقده در «کتاب الولایة»(5) از او به سندى که آورده، روایت کرده است.
3 ـ اُمّ سَلَمه همسر پیامبر(صلى الله علیه وآله).(6)
4 ـ اُمّ هانى دختر ابو طالب.(7)
5 ـ ابو حمزه أنس بن مالک انصارى خزرجى، خادم پیامبر(صلى الله علیه وآله) متوفّاى (93 هـ ق).(8)
6 ـ جابر بن عبدالله انصارى، متوفّاى (73، 74، 78 هـ ق).(9)
7 ـ ابوذر جندب بن جناده غِفارى، متوفّاى (31).(10)
8 ـ حسان بن ثابت.(11)
9 ـ امام حسن مجتبى(علیه السلام) سبط رسول الله(صلى الله علیه وآله). «ابن عقده» در «کتاب الولایة»(12)، حدیث امام مجتبى(علیه السلام) را با اسنادى که آورده، و نیز«جِعَابى» در «النُخب» روایت کرده اند. «خوارزمى» هم ایشان را از راویان حدیث غدیر بر شمرده است.(13)
10 ـ سیّد الشهداء امام حسین(علیه السلام)، سبط رسول الله(صلى الله علیه وآله).(14)
11 ـ زبیر بن عوّام قریشى، متوفّاى (36 هـ ق). او یکى از ده نفر معروف به عَشَره مُبشَّره(15) است. «ابن مغازلى» همه آنها را از راویان حدیث غدیر شمرده است(16). و «جزرى» شافعى در «أسنى المطالب» هم او را از روات حدیث غدیر مى داند.(17)
12 ـ ابو اسحاق سعد ین ابی وقّاص ، متوفّاى (54، 55، 56، 58 هـ ق).(18)
13 ـ ابو عبدالله سلمان فارسى، متوفّاى (36، 37 هـ ق).(19)
14 ـ عایشه دختر ابوبکر، همسر پیامبر(صلى الله علیه وآله). ابن عقده در «حدیث الولایة»(20) از او حدیث غدیر را نقل کرده است.
15 ـ عبّاس بن عبدالمطّلب بن هاشم، عموى پیامبر(صلى الله علیه وآله)، متوفّاى (32 هـ ق).(21)
16 ـ عبدالله بن جعفر بن ابى طالب هاشمى، متوفّاى (80 هـ ق). ابن عقده حدیث غدیر را از او نقل کرده است. وى با همین حدیث علیه معاویه احتجاج مى نماید.(22)
17 ـ عبدالله بن عبّاس، متوفّاى (68 هـ ق).(23)
18 ـ ابو عبدالرحمن عبدالله بن عمر بن خطّاب عدوى، متوفّاى (72، 73 هـ ق).(24)
19 ـ ابو عبد الرحمن عبدالله بن مسعود هُذَلى، متوفّاى (32یا 33).(25)
20 ـ عثمان بن عفّان، متوفّاى (35 هـ ق). او یکى از «عشره مبشّره» است که «ابن مغازلى»(26) آن ها را به طُرُق خودش از جمله صد راوى حدیث غدیر شمرده است.
21 ـ امیر المؤمنین على بن ابى طالب(صلوات الله علیه).(27) شعر آن حضرت در غدیر مشهور است و آن را راویان ثقه نقل کرده اند.(28) و همچنین قضیّه احتجاج آن حضرت در روز «شورا» و «جمل» به حدیث غدیر، و نیز سوگند دادن ایشان به حدیث غدیر در روز «رحبه» آمده است.(29)
22 ـ عمر بن الخطّاب، کشته شده به سال (23 هـ ق).(30)
23 ـ عمرو عاص.(31) او یکى از شعراى غدیر است.(32) مردى از همدان به نام «بُرْد» با حدیث غدیر علیه وى احتجاج مى کند و نهایتاً عمرو عاص به این حدیث اعتراف مى نماید.(33)
24 ـ صدّیقه طاهره فاطمه، دخت گرامى پیامبر(صلى الله علیه وآله).(34)
25 ـ فاطمه دختر حمزة بن عبد المطّلب. «ابن عقده»(35) و نیز «منصور رازى» در کتاب «الغدیر» از او این حدیث را روایت کرده اند.(36)

شاعران غدیر در قرن دوم هجری قمری

1- ابو مستهل کمیت

2-سید حمیری

3-عبد کوفی

سید حمیرى اشعار زيادي پیرامون فضائل امام علي(عليه السلام) سروده است؛ نمونه هايي از اشعار او درباره غدیر خم بدين شرح است:
1)
1 ـ یا بائعَ الدین بدنیاهُ * لیس بهذا أمَرَ الله
2 ـ من أین أبغضتَ علیَّ الوصیَّ * وأحمدُ قد کان یرضاهُ
3 ـ من الّذی أحمدُ من بینهم * یوم غدیر الخُمِّ ناداهُ
4 ـ أقامَهُ من بین أصحابِه * وهم حوالَیهِ فسمّاهُ
5 ـ هذا علیُّ بن أبی طالب * مولىً لمن قد کنتُ مولاهُ
6 ـ فوالِ من والاهُ یاذا العلا * وعادِ من قد کان عاداهُ
(1 ـ اى فروشنده دین به دنیایش، خداوند به این امر نکرده است. 2 ـ از کجا على که وصى بود را دشمن مى دارى، در حالى که احمد او را مى پسندید. 3 ـ چه کسى بود که احمد از بین آنها در روز غدیر خم او را ندا داد؟ 4 ـ او را از بین اصحابش که اطراف او بودند بپا داشت و او را با نام خواند. 5 ـ این على بن ابى طالب مولاى هر کسى است که من مولاى او بودم. 6 ـ اى خداوند بلند مرتبه! هر که او را دوست مى دارد دوست بدار و هر که را با او دشمن است دشمن بدار).

شاعران غدیر در قرن سوم هجری قمری

1- ابو تمام حبیب بن اوس طائی

2- دعبل بن علیبن زرین خزاعی

3- ابو اسماعیل علوی

4- وامق نصرانی

5- ابن رومی

6- حمامی الاف

دعبل خزاعی

1 ـ وما سَهّلَتْ تلک المذاهبَ فیهمُ * على الناس إلاّ بیعةُ الفلَتاتِ(1)
2 ـ وما قیل أصحاب السقیفة جهرةً * بدعوى تُراث فی الضلال نتاتِ(2)
3 ـ ولو قلّدوا الموصى إلیه اُمورَها * لَزمّتْ بمأمون عن العثراتِ
4 ـ أخی خاتَمِ الرُّسْلِ المصفّى من القذى * ومُفْتَرِسِ الأبطالِ فی الغَمَراتِ
5 ـ فإن جحَدَوا کان الغدیرُ شهیدَهُ * وبدرٌ واُحدٌ شامخُ الهضباتِ
6 ـ وآیٌ من القرآن تُتلى بفضلِهِ * وإیثاره بالقوتِ فی اللّزباتِ(3)
7 ـ وغُرُّ(4) خِلال أدرکتْهُ بِسبقِها * مناقبُ کانت فیهِ مؤتنفاتِ
(1 ـ بر مردم آسان نکرده که این مذهب ها در بین آنها باشد، مگر بیعتى که از روى عجله و بدون فکر و رویّه انجام شد.
2 ـ و (اگر این بیعت نبود) سخنى که یاران سقیفه با ادّعاى ارث، آشکارا گفتند، در گمراهى بالا نمى رفت(5). 3 ـ اگر اُمور مردم(خلافت) را به دست کسى که به او وصیّت شده بود(على(علیه السلام)) مى سپردند، امور منظّم مى شد و مردم از لغزش ها ایمن مى شدند.
4 ـ برادر خاتم پیامبران که از آلودگى پاک شده است، و در گرداب هاى جنگ، گردن پهلوانان را شکست. 5 ـ پس اگر انکار کنند، غدیر و بدر و کوه هاى بلند و گسترده اُحد شاهد او هستند. 6 ـ و آیاتى از قرآن که خوانده مى شود ـ درباره فضیلت او و ایثار او و قوت و غذایش در زمان سختى و شدّت ـ (شاهد او هستند). 7 ـ و صفات درخشانى که او بر آنها سبقت گرفت، فضایل و مناقبى هستند که او پیش از همه به آنها آراسته بود).
این قصیده 121 بیت دارد.(6)، (7)1 ـ وما سَهّلَتْ تلک المذاهبَ فیهمُ * على الناس إلاّ بیعةُ الفلَتاتِ(1)
2 ـ وما قیل أصحاب السقیفة جهرةً * بدعوى تُراث فی الضلال نتاتِ(2)
3 ـ ولو قلّدوا الموصى إلیه اُمورَها * لَزمّتْ بمأمون عن العثراتِ
4 ـ أخی خاتَمِ الرُّسْلِ المصفّى من القذى * ومُفْتَرِسِ الأبطالِ فی الغَمَراتِ
5 ـ فإن جحَدَوا کان الغدیرُ شهیدَهُ * وبدرٌ واُحدٌ شامخُ الهضباتِ
6 ـ وآیٌ من القرآن تُتلى بفضلِهِ * وإیثاره بالقوتِ فی اللّزباتِ(3)
7 ـ وغُرُّ(4) خِلال أدرکتْهُ بِسبقِها * مناقبُ کانت فیهِ مؤتنفاتِ
(1 ـ بر مردم آسان نکرده که این مذهب ها در بین آنها باشد، مگر بیعتى که از روى عجله و بدون فکر و رویّه انجام شد.
2 ـ و (اگر این بیعت نبود) سخنى که یاران سقیفه با ادّعاى ارث، آشکارا گفتند، در گمراهى بالا نمى رفت(5). 3 ـ اگر اُمور مردم(خلافت) را به دست کسى که به او وصیّت شده بود(على(علیه السلام)) مى سپردند، امور منظّم مى شد و مردم از لغزش ها ایمن مى شدند.
4 ـ برادر خاتم پیامبران که از آلودگى پاک شده است، و در گرداب هاى جنگ، گردن پهلوانان را شکست. 5 ـ پس اگر انکار کنند، غدیر و بدر و کوه هاى بلند و گسترده اُحد شاهد او هستند. 6 ـ و آیاتى از قرآن که خوانده مى شود ـ درباره فضیلت او و ایثار او و قوت و غذایش در زمان سختى و شدّت ـ (شاهد او هستند). 7 ـ و صفات درخشانى که او بر آنها سبقت گرفت، فضایل و مناقبى هستند که او پیش از همه به آنها آراسته بود).
این قصیده 121 بیت دارد.(6)، (7)

نفرین امام علی (ع) بر کتمان کنندگان حدیث غدیر

نفرین امام علی(ع) به کتمان کنندگان غدیر

پرسش : آیا امام علی(علیه السلام) به کتمان کنندگان ماجرای غدیر نفرین کرده است؟

پاسخ اجمالی:

زید بن ارقم، عبد الرحمان بن ابى لیلى و عمیرة بن سعد، ابن قتیبه، ابو اسحاق به نقل از عمرو ذو مرّ، یزید بن یثیع، سعید بن وهب و هانى بن هانى، همچنین أنساب الأشراف به نقل از ابو وائل، و شقیق بن سلمه، روایاتی را با این مضمون نقل کرده اند که کسانی که ماجرای غدیر را کتمان کرده اند از دنیا نرفتند مگر این که به خاطر نفرین علی(ع) به بلایی گرفتار شدند.

پاسخ تفصیلی:

سماک بن عبید بن ولید عبسى می گوید: به نزد عبد الرحمان بن ابى لیلى رفتم. به من گفت که شاهد بوده است على(علیه السلام) در رُحبه فرموده است: «سوگند مى دهم هر کس را که شنیده و شاهد بوده است که پیامبر خدا روز غدیر خم چه گفته، برخیزد و کسى جز آن که او را دیده است، برنخیزد».
دوازده تن برخاستند و گفتند: ما دیدیم و شنیدیم که دست علی(علیه السلام) را گرفت و فرمود:« هرکه من مولاى اویم، پس على مولاى اوست. خدایا! دوستدارش را دوست بدار و دشمنش را دشمن بدار؛ یاورش را یارى ده و واگذارنده اش را وا گذار». همه برخاستند، جز سه نفر. على(علیه السلام) هم آن سه تن را نفرین کرد ، که نفرینش کارگر افتاد. (1)
همچنین عمیرة بن سعد مى گوید: شاهد بودم که على(علیه السلام) اصحاب پیامبر خدا را بر روى منبر، سوگند داد و ابو سعید و ابو هریره و انس بن مالک هم گرد منبر بودند. على(علیه السلام)بر بالاى منبر بود و دوازده مرد هم گرد منبر بودند که اینان در میان شان بودند.
على(علیه السلام) فرمود: «شما را به خدا سوگند مى دهم! آیا شنیدید پیامبر خدا بفرماید: هرکه من مولاى اویم، پس على مولاى اوست؟».
همگى برخاستند و گفتند: به خدا، آرى! ولی انس بن مالک برنخاست.على(علیه السلام) فرمود: «چه چیز تو را از برخاستن بازداشت؟».
گفت: اى امیر مؤمنان! پیر و فراموشکار شده ام!
)على(علیه السلام)( فرمود: «خدایا! اگر دروغ مى گوید، بر او بلایى نیکو نازل کن». آن مرد نمرد، تا آن که چنان پیسى و سفیدى اى در بین دو چشمش دیدیم که دستار (عمامه) هم آن را نمى پوشاند. (2)
ابن قتیبه ـ درباره اَنَس بن مالک ـ می نویسد: صورتش پیسى داشت. و مردم می گفتند که على (علیه السلام) از او درباره گفته پیامبر: «خدایا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار» پرسید. و او گفت: سالخورده شده ام و از یاد برده ام. على(علیه السلام)فرمود: «اگر دروغ مى گویى، خدا تو را به چنان پیسى اى مبتلا کند که دستار هم آن را نپوشانَد».(3)
همچنین اُسد الغابة ـ به نقل از ابو اسحاق ـ می نویسد: عدّه بى شمارى، از جمله: عمرو ذو مرّ، یزید بن یثیع، سعید بن وهب و هانى بن هانى برایم نقل کرده اند که على(علیه السلام) مردم را در رحبه، سوگند داد که چه کسى شنیده است پیامبر خدا بگوید: «هرکه من مولاى اویم، پس على مولاى اوست. خدایا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار».
پس، عدّه اى برخاستند و گواهى دادند که آن را از پیامبر(صلى الله علیه وآله) شنیده اند و گروهى هم کتمان کردند. این گروه از دنیا نرفتند، مگر آن که کور شدند و بلایى گریبانگیرشان شد. یزید بن ودیعه و عبد الرحمان بن مدلج، از آن جمله اند. (4)
و نیز در أنساب الأشراف ـ به نقل از ابو وائل، و شقیق بن سلمه ـ آمده: على(علیه السلام) بر منبر فرمود: «هر کسى را که شنیده است پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) در مورد من روز غدیر خم فرمود: خدایا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار، سوگند مى دهم که برخیزد و گواهى دهد».
انس بن مالک، براء بن عازب و جریر بن عبد الله در پایین منبر بودند. على(علیه السلام) سخنش را تکرار کرد امّا پاسخش ندادند. پس فرمود: «خدایا! هر کس این مطلب را مى دانست و گواهى نداد، او را از دنیا مبر، تا آن که علامتى برایش قرار دهى که بدان شناخته شود». بعد ازآن انس، پیسى گرفت؛ و بَراء، کور شد؛ و جریر، پس از ایمان، به جاهلیّت بازگشت و به سَرات(5) رفت و در خانه مادرش مُرد. (6)
زید بن ارقم نیز می گوید: على(علیه السلام) مردم را چنین سوگند داد: « هر کسى را که شنیده است پیامبر خدا فرمود: هر که من مولاى اویم، پس على مولاى اوست. خدایا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار سوگند مى دهم که برخیزد». پس، دوازده بَدرى برخاستند و بدان گواهى دادند؛ و من در میان کسانى بودم که کتمان کردند. پس، بینایى ام از دست رفت. (7)، (8)

اسلام در سایه ولایت
قال الصادق(علیه السلام) :
اثافى الاسلام ثلاثة :
الصلوة و الزکوة و الولیة ، لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها . ( کافى : 2، ص .18 )

امام صادق(علیه السلام) فرمود :
سنگ هاى زیربناى اسلام سه چیز است :
نماز ، زکات و ولایت که هیچ یک از آنهابدون دیگرى درست نمى شود

روز سپاس و شادى
قال ابو عبد الله (علیه السلام) :
... هو یوم عبادة و صلوة و شکر لله و حمد له ، و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا ، و انى احب لکم ان تصوموه . ( وسائل الشیعه 7: 328، ح .13 )

امام صادق (علیه السلام) فرمود :
عید غدیر ، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادى است به خاطر ولایت ما خاندان که خدا بر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید .